Pustynia w Mieście » Czytania z dnia
Czytania z dnia
Chcesz znaleźć czytania liturgiczne na wybrany dzień? Wybierz datę i znajdź czytania z dnia.
« Czytanie na poprzedni dzień || Czytanie na nastepny dzień »
Cykl niedzielny czytań: C, Cykl powszedni czytań: I
Czytania z dnia
- I czytanie: Dz 4,32-37
- Psalm: Ps 93,1-5
- Aklamacja: J 3,15
- Ewangelia: J 3,7-15
- Komentarz
Z kalendarza liturgicznego diecezji polskich
ŚW. KATARZYNY SIENEŃSKIEJ, DZIEWICY I DOKTORA KOŚCIOŁA, patronki Europy
Czytania z dnia
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze /uzyskane/ ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby. Tak Józef, nazwany przez Apostołów Barnabas, to znaczy Syn Pocieszenia, lewita rodem z Cypru, sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp Apostołów.
Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu
Pan króluje, oblókł się w majestat,Pan odział się w potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził,
że się nie zachwieje. Twój tron niewzruszony na wieki,
Ty od wieków istniejesz, Boże.
świadectwa Twoje bardzo godne są wiary,
Twojemu domowi przystoi świętość,
po wszystkie dni, o Panie.
Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
Ewangelia: J 3,7-15
Jezus powiedział do Nikodema: Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha. W odpowiedzi rzekł do Niego Nikodem: Jakżeż to się może stać? Odpowiadając na to rzekł mu Jezus: Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, cośmy widzieli, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
W Opowiadaniach kołymskich Warłam Szałamow opisuje historię prawosławnego duchownego i jego żony, którzy w czasach stalinowskich żyją w biedzie. Kapłan jest niewidomy, nie ma możliwości zarobienia pieniędzy. Kiedy grozi im śmierć z głodu, tnie na kawałki swój ozdobny złoty krzyż, by kupić za nie pożywienie i ocalić życie.
Po wyjściu z niewoli egipskiej Izraelici mieli pretensje do Boga. Narzekali na brak chleba, wody i skromny pokarm. Za karę Bóg zesłał na nich węże o śmiertelnym jadzie. Gdy później okazali skruchę, Bóg polecił Mojżeszowi, by sporządził węża z brązu i umieścił go na wysokim palu. Jeśli ukąszony spojrzał na węża, nie umierał.
Jezus został wywyższony — ukrzyżowany, abyśmy mogli otrzymać życie wieczne. Ksiądz Michał Kaszowski podkreśla, że celem tej śmierci nie było przebłaganie „zagniewanego” czy „obrażonego” Ojca, bo On nigdy nie przestał nas kochać. Umierając na krzyżu Jezus dał nam szansę przemiany siebie, wyzwolenia się z grzechu i przejścia do nowego, pełnego miłości życia.
ks. Eugeniusz Burzyk
| 119 dzień roku | 248 dni do końca roku |
| KWIECIEŃ 2025 | |
| 29 | |
| WTOREK | |
| Piotr, Robert, Bogusław | |
LOGOWANIE
O WSPÓLNOCIE
AKTUALNOŚCI
ŻYCIE KOŚCIOŁA
CZYTELNIA
Joël Pralong
Teresa z Lisieux również przeszła przez noce rozpaczy, depresji nerwowej i egzystencjalnej. Na swój własny sposób zmobilizowała wszystkie siły ducha, żeby nie utonąć. Zakon był jej drogą do celu, który od pierwszej chwili był dla niej jasny. Nigdy nie straciła go z oczu ani z serca. Wysłała ognistą strzałę ku celowi transcendentnemu, ku Bogu! Teresa i Viktor, tych dwoje świadków nadziei będzie nam towarzyszyć na kartkach tej książki, żeby pomóc nam nigdy nie dać się zamknąć w okowach rozpaczy.
