Świadectwa

Mam na imię Piotr, mam 32 lata. Pochodzę z Zielonej Góry. Wychowałem się w rodzinie niezbyt zamożnej, gdzie ojciec popijał dość często alkohol. Przez blisko 10 lat brałem narkotyki, chyba wszystkie, włącznie z heroiną i kompotem. Zanim jednak zacząłem brać miałem dobrą pracę, kończyłem technikum, zrobiłem prawo jazdy i byłem od 5 lat z fajną dziewczyną.

Mam na imię Beata i chcę podzielić się tym, jak Bóg działa w moim życiu i jak ono się zmieniło przez Bożą miłość.

Życie w klasztorze kontemplacyjnym, to życie blisko Chrystusa - zaspokaja ono wszystkie potrzeby kochającego serca, bo czyż nie pragniemy być jak najbliżej swojego Ukochanego?

Pewnie wiele osób zastanawiałoby się dzisiaj, dlaczego młode dziewczyny porzucają ten świat i podejmują życie kontemplacyjne w zakonach klauzurowych. Przecież nasze czasy oferują tyle dróg wyjścia, jest mnóstwo ciekawych kierunków studiów, każda może znaleźć ten, w którym będzie się spełniać. Możemy bez większych problemów wyjeżdżać za granicę, zarabiać pieniądze, zwiedzać piękne miejsca i podążać drogą kariery i sukcesu.

Śmierć. Jednym to słowo mrozi krew w żyłach inni zaś wołają o nią co rano. Dla jednych śmierć to koniec, dla innych początek, jedni się jej boją, dla innych to wyzwanie. Jedna śmierć a tak skrajne uczucia.

Czas oczekiwania to czas pozornie bezczynny. Czekając na kogoś trwamy nasłuchując czy już się zbliża. W międzyczasie możemy rozmyślać czy aby o wszystko należycie zadbaliśmy, czy jesteśmy gotowi na wizytę, czy nasz utęskniony gość będzie czuł się u nas dobrze, czy będą mu smakowały potrawy, które przygotowaliśmy z myślą o nim, czy będzie mu wygodnie na miejscu, które na niego czeka.